W Wielkim Poście szczególnie intensywnie podejmujemy uczynki pokutne: modlitwę, post oraz jałmużnę. Czyny te podejmujemy wobec Boga, bliźniego i wobec siebie.
W modlitwie zwracamy się do Boga, by Go przepraszać za swoją niewierność, wyrazić Mu swoją miłość i naprawić zerwaną przyjaźń. Post oznacza wyrzeczenie, powstrzymywanie się. Oczywiście, zawsze trzeba się powstrzymywać od zła. Post zaś jako uczynek pokutny dotyczy zasadniczo powstrzymywania się od rzeczy skądinąd dozwolonych i dobrych. Czynimy to dla okazania Panu Bogu naszej miłości i chęci poprawiania naszego sposobu życia. Dlatego też czyniliśmy różne postanowienia np. rezygnowaliśmy z komputera, telewizji, nadmiernej hałaśliwości, słodyczy, pokarmów, itd.
Jałmużna oznacza dzielenie się z innymi. Ilekroć bowiem wyrzekniemy się czegoś, mamy czym podzielić się z innymi. Dzielić się zaś możemy własnymi umiejętnościami, wiedzą, zdolnościami, zaoszczędzonym czasem, itd. Oczywiście, powinniśmy także dzielić się z potrzebującymi naszymi dobrami materialnymi.
Przy dawaniu jałmużny nie jest bowiem ważne tylko to, ile damy drugiemu człowiekowi w wymiarze czysto materialnym. Powinniśmy dać to wszystko, na co nas stać, ale jest sprawą istotną, żeby nasz dar był darem płynącym z głębi serca, żeby był darem miłości.
Tak rozumiejąc jałmużnę, zbieraliśmy ją dla absolwenta naszej szkoły, Dawida Szczotki.