W minioną środę 4 listopada klasy piąte odwiedziły kościółki drewniane ziemi pszczyńskiej. Odwiedziliśmy kościółki w Łące (św. Mikołaja), Wiśle Małej (św. Jakuba Starszego Apostoła), Ćwiklicach (św. Marcina), Miedźnej (św. Klemensa), Grzawie (Męczeństwa św. Jana Chrzciciela) i Górze (św. Barbary). Mieliśmy okazję porozmawiać z proboszczem kościółka w Grzawie, który zwrócił nam uwagę na najciekawsze elementy tej świątyni. W kościółkach podziwialiśmy piękne ołtarze, ambony, konfesjonały, chrzcielnice, organy, dzwonnice, obrazy i rzeźby, elementy budownictwa drewnianego. Uczniowie szczególnie zapamiętali otaczające kościoły soboty, czyli drewniane podcienia dla wiernych, którzy w przeddzień niedzieli przychodzili pieszo z dalekich stron i nocowali pod sobotami. Dzięki temu, że była z nami pani katechetka Basia w każdym z kościółków odmówiliśmy modlitwę.
Archiwa tagu: Kościółki drewniane
Szlakiem architektury kościółków drewnianych
W ramach zajęć z edukacji regionalnej klasy Va i Vb dnia 7 października były na wycieczce szlakiem architektury kościółków drewnianych ziemi pszczyńskiej. Zwiedziliśmy kościółki św. Mikołaja w Łące, św. Jakuba w Wiśle Małej, św. Marcina w Ćwiklicach, św. Klemensa w Miedźnej, św. Barbary w Górze oraz św. Jana Chrzciciela w Grzawie. 
Drewniane kościółki należą do najcenniejszych zabytków budownictwa ludowego. Są nieodłącznym elementem rodzimego krajobrazu kulturowego. Ich budowa świadczy o bogatej inwencji ich budowniczych, czyli ludowych cieśli. Usytuowane przeważnie na wzniesieniach, w otoczeniu starych drzew, są integralnie związane z krajobrazem pszczyńskiej wsi.
Katarzyna Bilek
Wycieczka szlakiem drewnianych kościołów ziemi pszczyńskiej
10 czerwca 2009 roku klasy Va i b w ramach zajęć z edukacji regionalnej były na wycieczce szlakiem kościółków drewnianych ziemi pszczyńskiej. Odwiedziliśmy kościołki w Ćwiklicach, Grzawie, Górze, Miedźnej i Łące.
Katarzyna Bilek
wycieczka szlakiem architektury drewnianej
Wśród osobliwości Górnego Śląska szczególne miejsce zajmują drewniane kościoły, z których najwięcej zachowało się na ziemi pszczyńskiej. Do dziś zachwycają nas swą malowniczością, doskonałą harmonią, jak i idealnym wkomponowaniem w naturalne środowisko. Najstarsze z nich są bogatym źródłem wiedzy o życiu społecznym i religijnym ludzi odległych epok. Jednocześnie są to miejsca wciąż „żywe”, miejsca modlitw, sprawowania świętych obrzędów, posiadające swój specyficzny klimat.